Een oudere dame komt mijn praktijk binnen wandelen. Een beetje onzeker, maar haar vriendin had haar geadviseerd om naar mij toe te komen. Ze had last van haar darmen en ze wilde daar dolgraag vanaf. Aarzelend en onwennig begint te ze vertellen.
‘Ik ben niet zo’n prater, maar ik ben zo moe.. Ik handel niet naar wie ik ben. Ik wil alles in harmonie hebben. Dat lukt niet in het leven. Afgelopen jaar had ik de vrijdag voor kerst zulke hevige pijnen. Bij het opstaan was ik al misselijk, maar dat had ik al eigenlijk iedere dag. Ik ben op mijn eten gaan letten en ik heb alles geprobeerd, maar niets helpt. Kun jij wat voor me betekenen?’
Bij doorvragen vertelt ze verder.
‘Het zit aan de linkerkant en het doet zo’n pijn dat ik ervan moet huilen, zo heftig! Meestal heb ik er ’s morgens last van en een enkele keer ’s avonds, maar meestal in de ochtend. Ik duik helemaal in elkaar en het liefste ga ik liggen. Eigenlijk is het wel altijd aanwezig.’ Verder vertelt ze dat alles uit zo’n beetje uit haar buik is gehaald, de blinde darm, de galblaas, de baarmoeder en de eierstokken. Alles bleek overwoekerd.
Ik bleef doorvragen.
Ze vertelde me dat ze eigenlijk doodongelukkig was. Het enige waar ze nog gek op was was gebak. Een confrontatie ging ze niet aan. Ze hield teveel van vrede en harmonie. Hierdoor hield ze haar mening voor zich, ondanks dat ze wist dat ze hier niet gelukkiger van werd. Met haar straatfobie had ze leren dealen door in het verleden gesprekken te voeren met een psycholoog.
Haar depressie gaf me de doorslag voor het middel wat ik haar adviseerde.
Een maand later kwam ze weer langs. Het ging iets beter. Drie dagen na inname van het middel was mevrouw erg ziek geworden, maar knapte daarna geleidelijk op. Haar darmen waren nog niet helemaal wat het moest zijn, maar ze kon al meer voedingsmiddelen verdragen dan wat eerder het geval was. Ook haar gemoedstoestand was verbeterd.
Gelukkig! Het ging de goede kant op en zolang dat was greep ik niet in. Het middel deed zijn werk.
Weer een maand later kwam ze opnieuw op controle. Haar darm- en maagproblemen waren verleden tijd. Haar emoties liet ze steeds meer toe en uitte deze ook! Onze gesprekken in combinatie met het middel gaven haar de kracht om zich te laten horen aan de buitenwereld. Eindelijk ging handelen naar wie ze daadwerkelijk was.