Na een heerlijk lange zwoele avond na een hoog getemperatuurde dag lig je dan eindelijk in je bed. Het inslapen gaat moeizaam door de natuurlijke warme deken die nog in de kamer hangt en net op het moment dat je bijna in dromenland bent zit je rechtop in je bed. Het hoogfrequente zoemende geluid van een irritant bloedzuigertje…

Maar het leed was al geleden…

De gastvrouw van dit nietig insectje komt de volgende ochtend met een hevig opgezette enkel naar me toe. Zonder twijfel overhandig ik haar een middel. Ze neemt het in en niet veel later laat ze me weten dat haar enkel in volume was afgenomen samen met de onophoudelijke jeuk waarmee het gepaard ging. Zonodig herhalen, voegde ik nog toe.

Na een paar dagen laat ze weer van zich horen. De opvolgende nacht na het enkelgebeuren was haar kamergenoot blijkbaar nog steeds aanwezig. Ze liet me een foto zien van haar oog die compleet dicht zat en tevens fors rood was opgezwollen. Haar oog kon ze niet meer openen. Deze reactie bracht haar naar de huisarts waar ze antihistaminetabletten kreeg. Ze wilde snel resultaat liet ze me als reden weten voor haar huisartsenbezoek, maar wat ik zag was niet veel anders dan de foto die ze me liet zien. Het verschil was dat er een kleine ruimte ontstaan was tussen de zwelling en haar wenkbrauw aan de bovenkant en aan de onderzijde van de zwelling was een randje oog zichtbaar, maar veel was het niet. De roodheid en jeuk waren iets afgenomen, maar was niet weg.

Opnieuw gaf ik haar een middel, nu eentje die meer gericht was op gezichtzwellingen en insectensteken. Dezelfde avond nog krijg ik een foto doorgestuurd via de app. Haar oog kon ze weer gewoon openen alsof er niets aan de hand was geweest. De zwelling, de jeuk en de roodheid waren compleet verdwenen.